Biżuteria z haftem ma już 10 lat. Dziesięć lat minęło jak jeden dzień.

Dzień dobry, dzień dobry !!! Ileż ja się nagłowiłam... ile planów poczyniłam. Miało być hucznie, miało być świątecznie, miało być BARDZIEJ niż własne urodziny..... a może nawet bardziej niż urodziny potomstwa....tymczasem datę TĄ przegapiłam. 

Minęło 10 lat odkąd poczyniłam pierwszy haftowany medalion. Datę przyjęłam trochę umowną - 01.04.2013. Wtedy zamieściłam pierwszy wpis, tu na blogu i zdjęcia pierwszego, trochę nieudolnie oprawionego haftu. Ależ to były emocje. To uczucie towarzyszy mi przez te wszystkie lata  i prawdopodobnie jest motorem sprawczym tego, że czynność ta, mi nie zbrzydła, nie spowszedniała. Przez te lata broniłam się przed jednym, choć muszę przyznać, że pokusa jednak była - przed tym, aby tworzenie biżuterii z haftem nie stało się moją pracą zarobkową, żebym nie musiała robić jej szybko, na czas, nawet wtedy gdy nie mam weny, bo trzeba opłacić  to co wiąże się z prowadzeniem firmy.

Dzięki możliwości prowadzenia "firmy bez firmy" czyli działalności nierejestrowanej udało się, mojej połowicznie ekstrawertycznej  naturze pogodzić pracę z ludźmi (na etacie) z pracą  introwertyka - hafciarki skupionej na dobieraniu odcieni mulin w ten sposób, że świat na zewnątrz przestał mi być potrzebny. 

Długo musiałabym opisywać przygody  jakie mnie, w ciągu tych lat spotkały, długo musiałabym przeszukiwać czeluści nośników danych w poszukiwaniu zdjęć mojej biżuterii. Może kiedyś mi się to uda, może dam radę opisać i pokazać tu wszystkie wzory. Ale to jeszcze nie teraz. Dziś wpadłam na chwilę zapalić wirtualną świeczkę na spóźnionym urodzinowym torcie.

Ps. Już się boję zaglądać, co tu wybrać, jaki egzemplarz pokazać w tym rocznicowym wpisie... chyba po prostu wejdę w folder ze zdjęciami i wstawię ostatnie jakie robiłam. 

Broszka 30x40 mm. W odcieniach niebieskich po raz pierwszy, bo w różowościach wiele razy. Różowe kwiaty były bardzo ciepło przyjęte przez grono moich obserwatorek. Dlatego postanowiłam sprawdzić, jak wzór będzie się prezentował w tonacji błękitnej. Pozostawiam ocenie, a sama uciekam gonić Najmłodszą do spania.

PS.2 Najmłodsza, widywana tu, na blogu jest już nastolatką. 

Ps.3 A ja jestem już babcią. Od kilku lat. Tak. Trudno mi w to uwierzyć. 

Ps.

powiedzieć śmiało że przez 10 lat byłem wierna i nic nie wskazuje na to żeby miało się coś zmienić.

Trochę informacji z mojego prywatnego świata haftu i oczywiście haftowana biżuteria... no i koty.

To niewiarygodne i zupełnie nie wiem jak to się stało.... Jakiś czas temu zajrzałam, jak zwykle, na bloga - bo zaglądam często - a jakże, np. w poszukiwaniu starszych wzorów...i oczom nie wierzę, właśnie minął rok od ostatniego wpisu. Jak to się mogło stać jeżeli ciągle chodzę i układam w myślach o czym by tu napisać? (bo tak naprawdę nie zamierzałam zrezygnować z prowadzenia bloga) Więc jak to się stało, że ciągle planuję, ciągle haftuję,  robię zdjęcia nowości, a umknął mi cały rok? I to tak niepostrzeżenie? To jakieś szaleństwo. Dawno zauważyłam, że w pewnym wieku czas przyspieszył, ale że będzie pędził tak szybko to się jednak nie spodziewałam.

Co w ciągu tego roku? Tak dużo, że aż mam tremę od czego by tu zacząć. Wiele powtórzonych wzorów, wiele wypatrzonych przez kobietki z początków mojego haftowania biżuterii, wzorów o których myślałam, że już nikt o nich nie pamięta. Ale pomiędzy nimi chwile wytchnienia kiedy haftuję bez presji czasu, bez stresu i wtedy haftuję tylko dla siebie, tak jak chcę dobieram kolory i testuję nowe ułożenia kwiatów. I wtedy mam najwięcej radochy i wtedy powstają wzory które mnie samą zadziwiają. Poniżej fotorelacja z najbardziej zaskakujących eksperymentów.

Szczególnie do wianuszków podchodziłam bardzo długo. Aż wreszcie powstał ten na brązie.

 A zaraz po nim komplet z pierścionkiem na granatowym lnie, bo takie było już zamówienie.

 I taka dziwna tendencja, ciągle robiłam biżuterię w oprawie brązowej i myślałam ,że tak już będzie zawsze, aż tu posypały się zamówienia na oprawę srebrną, wręcz cała srebrna seria.

I portret zbiorczy, taki misz - masz, stare powtórzone wzory i trochę nowości. Z czego na szczególną uwagę zasługują kolczyki w okrągłej oprawie. Jak one długo za mną chodziły.... ale kiedy już je popełniłam okazało się, że jednak lepiej czuję sie w owalu - łatwiej mi rozplanować wzór, albo po prostu tak się już przyzwyczaiłam. 

W ostatnim poście pisałam o nowym członku rodziny, cudownej kotce Mirabelce. Radość nie trwała długo, wkrótce się okazało, że kitku jest bardzo chore,właściwie stoi na krawędzi życia i kociej śmierci. Prawdopodobnie ma wrodzoną niewydolność nerek. Gdyby nie upór Najstarszej i dostęp do dobrych lekarzy, pewnie trzeba byłoby ją uśpić.
Ale.... na dzień dzisiejszy, żyje, bawi się, szaleje i wygląda lepiej niż kiedykolwiek wcześniej (zawsze była zbyt spokojna, a wręcz osowiała) Najstarsza sama robi jej kroplówki podskórne, które spełniają rolę nerek - oczyszczają toksyny oraz podaje zastrzyki z hormonem zapobiegającym anemii, którego nie produkują, z racji choroby - jej nerki.

Żeby zamieszanie było jeszcze większe, Najstarsza, na otarcie łez dostała nowego kotka - tym razem jest to kociątko - olbrzym Melisa.

Ps. Malwina żyje nadal i ma się dobrze. Dla przypomnienia: Malwina to pers, ma ponad 14 lat i znajomi pytają nas "kiedy odeszła" czym wprawiają nas w osłupienie ! Jak to odeszła ?! Mamy wrażenie, że była, jest i będzie z nami na zawsze ! (gdyby to mogła być prawda)

Sekretniki jak z babcinego kuferka i haft, haftowanie, wyszywanie ...

Wydawać by się mogło, że skoro zamilkłam na tak długo to pewnie haftowanie już mi się przejadło, znalazłam nowe hobby, nowe pasje. 

Nic bardziej mylnego. Zauważyłam, albo właściwie dotarło do mnie że pisanie postów zajmuje tak dużo cennego czasu... czasu, który można by poświęcić na haftowanie biżuterii. 

Żeby całkiem nie zniknąć z pola widzenia przeniosłam się na inne portale, te operujące zdjęciem, obrazkiem czasem oszczędnym słowem. 

Zaoszczędzony czas mogłam poświęcić na to co lubię najbardziej. Powstało wiele sztuk biżuterii. Tak wiele, że tylko najciekawsze załapały się na uwiecznienie na zdjęciach. 

Na zdjęciach sekretniki w dwóch wersjach kolorystycznych i wielu wersjach haftowanych. Wstawka o średnicy 20 mm. Każdy inny, każdy unikatowy i wyjątkowy. 

Informuję, iż mam się dobrze. Dzieci rosną. Rodzina powiększyła się o nowego członka  :-)
Przedstawiam Mirabelkę. Jest to młodziutka kociczka rosyjska srebrna, cudowne stworzenie. Mieszka z Najstarszą w Warszawie, ale odwiedza nas czasem tak jak i my ją odwiedzamy.

Jest zupełnie inna niż Malwina. Wykorzystuje każdą chwilę żeby przytulić się do człowieka, tak jak Malwina nigdy nie przytula się z własnej woli :-)

Medalion vintage na bogato - nowe srebrne oprawy do czerwonych haftowanych różyczek.

Pomimo, że jestem wielką miłośniczką klasycznych opraw z gładkim brzegiem to w oko wpadły mi nowe modele - nazwałam je  "bogate", którym nie mogłam się oprzeć. Do haftu wybrałam klasyczne róże na drobniutkim lnianym płócienku. Właściwie bardzo mi się podobają i róże i oprawa, ale jednak naszyjnik wygląda na zbyt zabytkowy i nie miałam odwagi go nałożyć. 

Okrągły czarny medalion, klasyczne czerwone róże i szydełkowy kluczyk.

Klasyka gatunku - czerwone róże na czarnym, lnianym tle. Średnica wstawki haftowanej 30 mm.

 Zapasowy kluczyk do samochodu dostaliśmy już połamany, nie było możliwości zaczepienia go do breloczka czy smyczy. Tak wygląda kluczyk w nowym, szydełkowym ubranku.

Dobrze, że wypróbowałam ten patent, bo właśnie niedawno upuściłam klucz od domu i też połamało mu się uszko. 

Czas rozstrzygnąć Candy - Komu medalion z sekretnikiem?

Troszkę to trwało zanim zmobilizowałam się żeby rozstrzygnąć moje Candy. Ciągle nie mogę uwierzyć, że czas tak szybko leci i czynność odkładana na później tak bardzo przeciąga się w nieskończoność. Dziś wreszcie dorwałam ganiające na nowym rowerku Maleństwo i zaproponowałam rolę sierotki. Maleństwo było zachwycone. 

 Ochoczo mieszało w koszyku imitując ruchy maszyny losującej....

 ... by wreszcie wyciągnąć karteczkę... nie wiem czy widać? Medalion z sekretnikiem otrzyma Kamila J. z bloga zkapeluszawzięte.blogspot.com :-) 

Proszę o kontakt i podanie adresu do wysyłki. Wszystkim dziękuję za udział w zabawie, nie martwcie się coś tam wkrótce wymyślę nowego !

Lawendowa biżuteria czyli medaliony z haftowaną lawendą po raz pierwszy - nie ostatni.

Lawenda w wersji haftowanej chodziła mi po głowie już od dawna, ale jakoś nie mogłam się za nią zabrać. Wiem, że wiele kobiet jest miłośniczkami jej w każdej postaci. Sama dzielnie uprawiam lawendę, chociaż otwarcie się przyznaję, że jedyne kwiaty do jakich mam "dobrą rękę" to te na moich naszyjnikach. 

Przewijała mi się na blogach w różnych formach i sama dojrzewałam do decyzji umieszczenia jej w naszyjnikach. Zmobilizowała mnie dopiero pewna jej miłośniczka, która zamówiła takie oto medaliony. Jeden u dołu miał mieć białe kwiatuszki, drugi miał mieć szare tło i maki. 

Okazało się, że lawenda w wersji haftowanej budzi tyle samo emocji co rosnąca roślina i naszyjników powstało już więcej. Dodatkową frajdę mam w tym, że różne odmiany mają różne kwiaty więc rodzą się coraz to nowe pomysły, a to lubię najbardziej - nie potrafię powielać tego samego wzoru (może potrafię tylko nie lubię) 

Ten na modelce to już kolejny egzemplarz ... nie ten sam co na zdjęciu powyżej. Różni się kilkoma szczegółami. 

Ps. Modelka to moja Najstarsza. Że też wcześniej nie wpadłam na to, że mogę ją wykorzystać właśnie w tym celu :-) 

Medalion z haftem na szarym, lnianym, ręcznie malowanym lnie.

Stwierdziłam, że surowe lniane płótno, pomimo mojej wielkiej dla niego miłości, niestety dominuje delikatne kompozycje kwiatowe. Wpadłam więc na pomysł żeby wyprodukować swoje własne, w odcieniu jaki mi odpowiada. Prezentuję więc medalion z haftem na własnoręcznie kolorowanym lnie. Średnica wstawki 30 mm.

Candy, konkurs, giveaway - Komu haftowany medalion z sekretnikiem?

Mieliśmy dziś pierwszy naprawdę ciepły dzień. Pomimo, że ptaki śpiewają już od jakiegoś czasu to dopiero dziś poczułam wiosnę i odważyłam się na zdjęcie ciepłej kurtki. 

Wreszcie się zmobilizowałam i zapraszam na obiecane candy :-)

Tak samo jak na mojej stronie Facebook'owej do wylosowania przeznaczam medalion - sekretnik z haftem. 

ZASADY

Aby wziąć udział w konkursie należy:

1. Prowadzić aktywnego bloga

2. Być obserwatorem mojego bloga 

3. Zgłosić chęć udziału w komentarzu pod postem

4. Umieścić na bocznym pasku bloga podlinkowany banerek.

Wysyłka tylko na terenie Polski !

Na zgłoszenia czekam do 03.05.2016 do godziny 24. Wyniki ogłoszę po zakończeniu długiego weekendu majowego. 

Broszka i kolczyki z haftem. Komplet w babcinym stylu.

Komplet, broszka i kolczyki z haftem. Wymiary wstawki haftowanej - kolczyki 18x13 mm, broszka - 20x18 mm. Długość całych kolczyków wraz z biglami 40 mm. Wymiary całkowite broszki 34x28 mm. Haft na filcu.

Miałam ochotę wypróbować metalizowaną mulinę, ale pomimo tego, że efekt końcowy mnie zadowolił to praca z nią nie należała do przyjemnych. Raczej - nigdy więcej.