Naszyjnik z malinowymi różyczkami i chwalę się cebularzami.

Naszyjnik z różyczkami w kolorze... malinowym? Na czarnym lnie. Wymiary wstawki haftowanej  30 x 40 mm. Jak w większości wypadków trafił do właścicielki w oprawie antycznej. 

Cebularze chodziły za mną już długo. Za cebulą specjalnie nie przepadam, ale ciasto drożdżowe i sam fakt, że potrawa ma korzenie żydowskie... hmm

Spontanicznie, po śniadaniu nastawiłam w  automacie do chleba ciasto drożdżowe z przepisu dołączonego do urządzenia na "małe bułeczki". Do zwykłej mąki dodałam trochę razowej i łyżkę otrębów orkiszowych. 

Potem dopiero zaczęłam poszukiwania inspiracji do farszu. Wybór padeł na bloga Smaczna Pyza. U niej też podpatrzyłam patent na zrobienie wgłębień przy pomocy szklanki. 

Do usmażonej cebuli dodaje się śmietanę i tu olśniło mnie. Zapach który powstał przypomniał mi coś czym polewało się u nas potrawy z ziemniaków: cebula smażona na smalcu własnie ze śmietaną - charakterystyczna dla kuchni litewskiej.  Przeczesałam pół internetu, ale nazwy tej omasty nie znalazłam.

Wprawdzie na Suwalszczyźnie cebularze znaną potrawą nie były, ale coś tam wspólnego jednak jest.  

Po upieczeniu wysłuchałam szeregu cennych wskazówek, od domowników.

Maleństwo: 
- "Nie smakują mi, nie będę tego jadła" ( pizzy też nie jada, więc mnie to specjalnie nie zdziwiło) 
Młody:
-  "Dlaczego tak dużo cebuli? zjadłbym wszystko tylko żeby sera więcej było, a nie cebuli"
Mąż: 
- "Fajne, szkoda tylko, że bez mięsa"
Najstarsza:
- "Zrobisz mi takie jak przyjadę? Ale cebulę wydłubywać będę." 

Spokojnie, jestem przyzwyczajona. I dobrze, że więcej dla mnie zostanie. Jestem zachwycona ich smakiem.